How to use a modal verb: must (วิธีใช้ modal verb: must)

We can use 'must' to show that we are certain something is true. We are making a logical deduction based upon some clear evidence or reason.

เราสามารใช้ must เพื่อแสดงว่าเรามั่นใจว่าจะมีสิ่งใดเกิดขึ้น เรากำลังสรุปความคิดอย่างสมเหตุผลโดยอาศัยประจักษ์พยานหรือเหตุผลที่ชัดเจน

· There's no heating on. You must be freezing.

· You must be worried that she is so late coming home.

· I can't remember what I did with it. I must be getting old.

· It must be nice to live in Florida.

We also use 'must' to express a strong obligation. When we use 'must' this usually means that some personal circumstance makes the obligation necessary (and the speaker almost certainly agrees with the obligation.)

นอกจากนี้เรายังใช้ must เพื่อแสดงว่าเป็นหน้าที่ที่จำเป็นต้องทำอันเกิดจากความสำนึกของตนเอง

· I must go to bed earlier.

· They must do something about it.

· You must come and see us some time.

· I must say, I don't think you were very nice to him.

We can also use 'have to' to express a strong obligation. When we use 'have to' this usually means that some external circumstance makes the obligation necessary.

เราสามารถใช้ have to เพื่อแสดงว่าเป็นหน้าที่ที่จำเป็นต้องทำด้วยเช่นกัน แต่เกิดจากสภาวะแวดล้อมภายนอกบีบบังคับให้เรารู้สึกว่าจำเป็นต้องทำ

· I have to arrive at work at 9 sharp. My boss is very strict.

· We have to give him our answer today or lose out on the contract.

· You have to pass your exams or the university will not accept you.

· I have to send a report to Head Office every week.

In British English, we often use 'have got to' to mean the same as 'have to'.

ในภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศอังกฤษ เรามักจะใช้ have got to ในความหมายเดียวกันกับ have to

· I've got to take this book back to the library or I'll get a fine.

· We've got to finish now as somebody else needs this room.

We can also use ' will have to' to talk about strong obligations. Like 'must' this usually means that that some personal circumstance makes the obligation necessary. (Remember that 'will' is often used to show 'willingness'.)

เราสามารถใช้ will have to เพื่อแสดงว่าเป็นหน้าที่ที่จำเป็นต้องทำอันเกิดจากความสำนึกของตนเองด้วยเช่นเดียวกันกับ must (จงจำไว้ว่า will มักจะถูกใช้เพื่อแสดงความเต็มใจที่จะทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง)

· I'll have to speak to him.

· We'll have to have lunch and catch up on all the gossip.

· They'll have to do something about it.

· I'll have to get back to you on that.

As you can see, the differences between the present forms are sometimes very small and very subtle. However, there is a huge difference in the negative forms.

จะเห็นได้ว่าความแตกต่าง ๆ ในความหมายของคำพวกนี้เมื่อถูกใช้ในรูปประโยคบอกเล่านั้นบางครั้งจะดูแตกต่างกันน้อยมาก อย่างไรก็ตาม เมื่อถูกใช้ในรูปประโยคปฏิเสธจะแตกต่างกันมาก

We use 'mustn't' to express strong obligations NOT to do something.

เราใช้ mustn't เพื่อแสดงว่าเป็นหน้าที่ที่จำเป็นที่จะไม่ทำสิ่งใด

· We mustn't talk about it. It's confidential.

· I mustn't eat chocolate. It's bad for me.

· You mustn't phone me at work. We aren't allowed personal calls.

· They mustn't see us talking or they'll suspect something.

We use 'don't have to' (or 'haven't got to' in British English) to state that there is NO obligation or necessity.

เราใช้ don't have to (หรือ haven’t got to ในภาษาอังกฤษที่ใช้ในประเทศอังกฤษ) เพื่อจะบอกว่าไม่มีความจำเป็นที่จะทำสิ่งใด

· We don't have to get there on time. The boss is away today.

· I don't have to listen to this. I'm leaving.

· You don't have to come if you don't want to.

· He doesn't have to sign anything if he doesn't want to at this stage.

· I haven't got to go. Only if I want to.