admit (verb)

admit verb ( past tense and past participle admitted , present participle admitting )

admit is one of 3000 most frequently used words in spoken and written English.

admit เป็นคำหนึ่งในบรรดาคำที่ถูกใช้บ่อยที่สุด 3000 คำในภาษาอังกฤษทั้งในภาษาพูดและภาษาเขียน

1 [intransitive and transitive] to agree unwillingly that something is true or that someone else is right: ยอมรับอย่างไม่เต็มใจว่าสิ่งใดถูกต้องหรือผู้อื่นถูกต้อง

Example:

‘Okay, so maybe I was a little bit scared,’ Jenny admitted. จะว่ายังงั้นก็ได้ บางทีฉันอาจจะกลัวไปหน่อย Jenny ยอมรับ

admit (that)

You may not like her, but you have to admit that she’s good at her job. คุณอาจจะไม่ชอบเธอ แต่คุณต้องยอมรับว่าเธอทำงานในหน้าที่ของเธอได้ดี

admit to somebody (that)

Paul admitted to me that he sometimes feels jealous of my friendship with Stanley. Paul ยอมรับกับฉันว่าบางครั้งเขารู้สึกอิจฉาความสัมพันธ์ของฉันกับ Stanley

I must admit, I didn’t actually do anything to help her. ผมต้องยอมรับ จริงๆ แล้วผมไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเธอเลย

Admit it! I’m right, aren’t I?

admit (to) doing something

Dana admitted feeling hurt by what I had said. Dana ยอมรับว่าเจ็บช้ำด้วยสิ่งที่ฉันพูด

freely/openly/frankly etc admit (= admit without being ashamed ยอมรับโดยไม่อาย)

Phillips openly admits to having an alcohol problem. Phillips ยอมรับโดยไม่อายว่ามีปัญหาเรื่องแอลกอฮอล์

2 [intransitive and transitive] to say that you have done something wrong, especially something criminal SYN confess OPP deny สารภาพว่าได้ทำสิ่งที่ผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่งสิ่งที่เป็นอาชยกรรม

Example:

admit doing something

Greene admitted causing death by reckless driving. Greene สารภาพว่าได้ทำให้คนตายโดยขับรถประมาท

admit to (doing) something

A quarter of all workers admit to taking time off when they are not ill. เศษหนึ่งส่วนสี่ของคนงานทั้งหมดสารภาพว่าได้หยุดงานเมื่อไม่ได้ป่วย

After questioning, he admitted to the murder. ภายหลังการสอบสวน เขาสารภาพว่าได้กระทำการฆาตรกรรม

No organization has admitted responsibility for the bombing. ไม่มีองค์กรใดสารภาพความรับผิดชอบในการวางระเบิดในครั้งนี้

3 [transitive] to allow someone to enter a public place to watch a game, performance etc อนุญาติผู้ใดให้เข้าไปในที่สาธารณะเพื่อที่จะดูการแข่งขันกีฬา ชมการแสดง ฯลฯ

Example:

admit somebody to/into something

Only ticket-holders will be admitted into the stadium. ผู้ที่ถือบัตรเท่านั้นที่จะได้รับอนุญาติให้เข้าไปในสนามกีฬา

Register

In everyday English, people usually say let someone in rather than admit someone: ในภาษาอังกฤษที่ใช้ในชีวิตประจำวัน ผู้คนจะพูดว่า let someone in แทนที่จะพูดว่า admit someone

Example:

They won’t let you in without a ticket. พวกเขาจะไม่อนุญาติให้คุณเข้าไปโดยไม่มีบัตร

4 [transitive] to allow someone to join an organization, club etc

Example:

admit somebody to/into something

Drake was admitted into the club in 1997. Drake ได้รับอนุญาติให้เข้าสโมสรในปี 1997

5 [transitive] if people at a hospital admit someone, that person is taken in to be given treatment, tests, or care: ถ้าเจ้าหน้าที่โรงพยาบาล admit ผู้ใด ผู้นั้นถูกรับเข้าไปเพื่อการรักษา การทดสอบ หรือการดูแล

Example:

What time was she admitted? ถูกรับเข้าไว้ในโรงพยาบาลเวลาเท่าไร

be admitted to hospital British English , be admitted to the hospital American English

6 admit defeat to stop trying to do something because you realize you cannot succeed: ละความพยายามที่จะทำสิ่งใดเพราะคุณเข้าใจชัดแจ้งแล้วว่าคุณไม่สามารถทำสำเร็จได้ (ยอมรับความพ่ายแพ้)

Example:

For Haskill, selling the restaurant would be admitting defeat. สำหรับ Haskill การขายร้านอาหารไปนั้นเป็นการยอมรับความพ่ายแพ้

7 admit evidence to allow a particular piece of evidence to be used in a court of law: ยอมให้นำหลักฐานชิ้นใดเข้าไปแสดงในศาล

Example:

Courts can refuse to admit evidence obtained illegally by police. ศาลสามารถปฏิเสธที่จะให้นำหลักฐานที่ตำรวจ

หามาได้อย่างผิดกฎหมายเข้าไปแสดงในศาล

COLLOCATIONS ลักษณะที่คำต่างๆ มักจะถูกใช้ด้วยกัน

verbs

refuse to admit something

Example:

He refused to admit that it was his fault. เขาปฏิเสธที่จะยอมรับว่ามันเป็นความผิดของเขา

be forced to admit something

Example:

The government was forced to admit that the policy had never really worked. รัฐบาลถูกบีบบังคับให้ยอมรับว่านโยบายนั้นไม่ได้ผลจริงๆ

somebody has to admit something

Example:

In the end, he had to admit I was right. สุดท้ายเขาก็ต้องยอมรับว่าฉันถูกต้อง

adverbs

freely/readily/openly admit something (= admit without being ashamed ยอมรับโดยไม่อาย)

Example:

I freely admit I’m hopeless at maths. ผมยอมรับโดยไม่อายว่าผมสิ้นหวังกับคณิตศาสตร์

grudgingly/reluctantly admit something (= admit something when you do not want to )

Example:

He grudgingly admitted that I was a better swimmer than him. เขาฝืนใจยอมรับว่าผมเป็นนักว่ายน้ำที่เก่งกว่าเขา

phrases

be willing/prepared/happy/ready to admit something เต็มใจยอมรับว่าสิ่งใดเป็นเช่นนั้นจริง

Example:

She was willing to admit that she’d made a mistake. เธอเต็มใจยอมรับว่าเธอทำผิดพลาด

be ashamed/loath to admit something

Example:

He was ashamed to admit that he had lied to her. เขาละอายใจที่จะยอมรับว่าเขาโกหกเธอ

I must admit something (= used when saying that you admit that something is true) ถูกใช้เมื่อพูดว่าคุณยอมรับว่าสิ่งใดเป็นเช่นนั้นจริงๆ

Example:

I must admit I hate camping. ผมยอมรับว่าผมไม่ชอบการไปพักค้างแรม

I hate to admit it but …

Example:

I hate to admit it but it looks like we’ve failed. ผมไม่อยากยอมรับมันแต่มันดูเหมือนกับที่เราเคยล้มเหลวมาแล้ว

be the first to admit something

Example:

I know I’m lazy – I’m the first to admit it! ผมรู้ว่าผมขี้เกียจ - ผมเป็นคนแรกที่ยอมรับว่าผมเป็นอย่างนั้น

I don’t mind admitting something

Example:

I’m scared and I don’t mind admitting it. ผมกลัวและผมก็ไม่ขัดข้องที่จะยอมรับว่าผมเป็นอย่างนั้น

THESAURUS กลุ่มคำที่มีความหมายคล้ายกัน

admit something is true ยอมว่าสิ่งใดเป็นเช่นนั้นจริง

admit to agree unwillingly that something is true: ยอมรับอย่างไม่เต็มใจว่าสิ่งใดเป็นเช่นนั้นจริง

Example:

He admitted that the company was having financial difficulties. เขายอมรับว่าบริษัทกำลังมีปัญหาด้านการเงิน

I must admit I was disappointed by their reaction. ฉันต้องยอมรับว่าฉันผิดหวังกับปฏิกริยาของพวกเขา

concede formal เป็นคำที่ถูกใช้อย่างเป็นทางการ to admit something in a discussion or argument: ยอมรับสิ่งใดว่าเป็นเช่นนั้นจริงในการถกปัญหาหรือการถกเถียง

Example:

‘You may be right,’ Bridget conceded. คุณอาจจะถูก Bridget ยอมรับ

It was a decision which he now concedes was incorrect. มันเป็นการตัดสินใจซึ่งในตอนนี้เขายอมรับว่าไม่ถูกต้อง

acknowledge formal เป็นคำที่ถูกใช้อย่างเป็นทางการ to say that something is true or that a situation exists: ยอมรับว่าสิ่งใดเป็นเช่นนั้นจริงหรือยอมรับว่าสถานการณ์ใดมีอยู่จริง

Example:

The report acknowledges that research on animals is not always a reliable guide when it comes to humans. รายงานยอมรับว่าผลการวิจัยในสัตว์ไม่ได้เป็นตัวให้ข้อมูลที่เชื่อถือได้เสมอไปเมื่อมันถูกนำมาใช้กับคน

They do not want to acknowledge the fact that things have changed. พวกเขาไม่ต้องการที่จะยอมรับความจริงที่ว่าสิ่งต่างๆ ได้เปลี่ยนแปลงไปแล้ว

confess to admit something that you feel embarrassed or ashamed about: ยอมรับสิ่งที่คุณรู้สึกละอายกับมัน

Example:

Bradley confessed that he struggled to finish the race.

I must confess I don’t like his wife at all.

Granted/I grant you formal spoken เป็นคำที่ถูกใช้พูดอย่างเป็นทางการ used when admitting that something is true, although you do not think it makes much difference to the main point. ถูกใช้เมื่อยอมรับว่าสิ่งใดเป็นเช่นนั้นจริง ถึงแม้ว่าคุณจะไม่เห็นว่ามีอะไรแปลกแตกต่างขึ้นมามากมายกับหัวข้อสำคัญก็ตาม Granted is usually used at the beginning of a sentence, or on its own: โดยปกติจะถูกใช้ในตอนต้นของประโยคหรือถูกใช้โดยลำพัง

Example:

He’s got talent, I grant you, but he doesn’t work hard enough. เขามีพรสวรรค์ ผมยอมรับ แต่เขายังไม่ขยันทำงานพียงพอ

She has a lot of experience, I grant you, but she’s not good at managing people. เธอมีประสบการณ์มาก ผมยอมรับ แต่เธอยังบริหารคนได้ไม่ดี

Granted he did play well in the last game, but generally his form hasn't had been very good recently. ผมยอมรับว่าเขาเล่นได้ดีจริงๆ ในเกมคราวที่แล้ว แต่โดยทั่วไปฟอร์มของเขายังไม่ดีนักในระยะหลังนี้

admit you have done something wrong สารภาพว่าคุณได้ทำผิด

admit to say that you have done something wrong, especially something criminal: สารภาพว่าคุณได้ทำผิด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ทำผิดในสิ่งที่เป็นอาชยกรรม

Example:

He admitted charges of theft and false accounting.

Bennett admitted killing his wife. เขาได้สารภาพต่อข้อกล่าวหาว่าลักทรัพย์และทำบัญชีปลอม

confess to tell the police or someone in authority that you have done something bad, especially when they have persuaded you to do this: สารภาพกับตำรวจหรือผู้ที่มีอำนาจหน้าที่ว่าคุณได้ทำสิ่งที่เลวร้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อพวกเขาได้พูดจาโน้มน้าวให้คุณสารภาพ

Example:

He finally confessed that he had stolen the money. สุดท้ายเขาก็ได้สารภาพว่าเขาได้ขโมยเงินนั้นไป

They told him that if he confessed he would get a lighter sentence. พวกเขาได้บอกกับเขาว่าถ้าเขาสารภาพเขาจะได้รับโทษเบาลง

own up to admit that you have done something wrong, usually something that is not very serious. สารภาพว่าคุณได้ทำผิด โดยปกติเป็นการทำผิดในสิ่งที่ไม่ร้ายแรง

Own up is more informal than admit or confess: Own up ไม่เป็นทางการมากกว่า admit หรือ confess

Example:

He owned up to the mistake straight away. เขาสารภาพทันทีว่าเขาได้ทำผิด

fess up informal เป็นคำที่ถูกใช้อย่างไม่เป็นทางการ to admit that you have done something wrong that is not very serious: สารภาพว่าคุณได้ทำผิดในสิ่งที่ไม่ร้ายแรงมาก

Example:

Come on, fess up! Where were you last night? มานี่ สารภาพมาซะดีๆ ว่าแกไปอยู่ไหนมาเมื่อคืนนี้

come clean informal เป็นคำที่ถูกใช้อย่างไม่เป็นทางการ to finally admit something bad that you have been trying to hide: สุดท้ายก็สารภาพว่าได้ทำสิ่งที่เลวร้ายซึ่งคุณได้พยายามปิดบังไว้ตลอดมา

Example:

They want the government to come clean on where all the money has gone. พวกเขาต้องการให้รัฐบาลสารภาพเกี่ยวกับเงินทั้งหมดว่าหายไปไหน

admit of something phrasal verb formal เป็นคำที่ถูกใช้อย่างเป็นทางการ if a situation admits of a particular explanation, that explanation can be accepted as possible: ถ้าสถานการณ์หนึ่ง admits of คำอธิบายอันหนึ่ง คำอธิบายอันนั้นจะถูกยอมรับว่าสามารถเป็นไปได้

Example:

The facts admit of no other explanation. (The facts express themselves so clearly that no other explanation can be accepted as possible. ข้อเท็จจริงอันนี้เห็นได้ชัดแจ้งเสียจนกระทั่งไม่สามารถยอมรับคำอธิบายอื่นใดได้อีก)